Allah Için Sev !

Bugün biraz buruk bir gün benim için. Kişisel mevzularımla blogu meşgul etmeyeceğime dair kendime sözüm var. O yüzden bu iç sıkıntımı hak sözlerle, o ilahi nurlarla gidermek isterken; ilginç bir şekilde bir konunun içinde buldum kendimi...

Konumuz : ALLAH İÇİN SEVMEK...

Nedir Allah için sevmek? Var mı sizin de bu konuda bir bilginiz sevgili okurlarım? Düşünceniz, kafa karışıklığınız, sıkıntınız... Bu konuyla ilgili özel olarak istifade edebileceğim şeyler varsa sizden; zevkle okurum. E-mail yoluyla paylaşımda bulunabilirsiniz. Blogda da yayınlarım.

Allah için sevmek denilince aklıma gelenleri hiç düşünmeden ardı ardına sıralıyorum affınıza sığınarak :

-Allah için sevmek; sevilen kişiye yük olmamaktır kanımca. Çünkü Allah için sevmediğimizde o kişiye 'aciz bir kulun' kaldırabileceği yükten çok daha fazlasını yüklüyoruz. Seviyorum seni! diyoruz. Baskılı, vurgulu, gergin bir şekilde... Sevginin asıl tanımından çok uzak duygularla... ''Seviyorum. Seviyorum çünkü şöyle. Seviyorum çünkü sevdirdin kendini. Seviyorum çünkü şöylesin ki sevdim...''

-Halbuki Allah için sevdiğinde insan... Sevdirdin kendini bana diyebilir mi? Şu şu özelliklerin var ki ben seni sevdim diyebilir mi? Her an sınav içinde olan, her an hata yapmaya meyilli olan bir kulu bu kadar sınırlandırıp sıkabilir mi? Allah sevdirir. Allah sevimli hale getirir. Allah soğutur. Allah ayırır, birleştirir.

-Bir tek gönül yakınlığı duyduğunuz kişilere karşı duymanız gereken bir şey değildir Allah için sevmek... İstemediğiniz, hoşlanmadığınız birini de Allah için sevmelisiniz. Naçizane fikrim tabi. İşin ilmi yönünü bilmiyorum henüz. O insanın iyi ve kötü her yanının Allah'ın izni ile onda olduğunu bilmek, onda olan herşeyin Allah'tan geldiğine gönülden inanmak. Onu kul olarak görmek. Ona kin gütmeden, onunla inatlaşmadan, ona hırslanmadan önce; bir düşünmek. Bu mevzuda Allah'ın rızası var. Var ki bu mevzu oldu diyebilmek. Sakinleşip, Yaradılan Herşeyi Kucaklayabilmek...

Ah müslüman kardeşlerim. Çok mu yolumuz var ne? Çok mu törpülenecek yanımız var sanki ?

Yordum gözlerinizi okurlarım. Biraz bunalmışım, sıkılmışım, dostum bildim sizleri... İçimden geldi yazdım öylece. Şimdi de benim o kıymetsiz sözlerim değil de, En sevgili En Dost olanın ve onun Habibinin sözleri ile bitireyim.

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

Hiç şüphesiz Allah Teâlâ kıyâmet günü: 

“Nerede benim rızâm için birbirlerini sevenler? Gölgemden başka gölgenin bulunmadığı bugün onları, kendi arşımın gölgesinde gölgelendireceğim” buyurur.

Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:

(Allahü teâlâ kıyamette buyurur ki: Benim azametim için birbirini sevenleri, hiçbir himayenin bulunmadığı bugün, rahmetim altında himaye ederim.) [Müslim]

Allahü teâlâ, (Ya Davud, beni sevmekte sana uymayanla, arkadaşlık etme! Çünkü onlar senin düşmanındır, kalbini karartır ve seni benden uzaklaştırmaya çalışır) buyurdu. (İ. Gazali)

(Cennetin güzel köşkleri, Allah rızası için birbirini sevenler içindir.)[Ebu-ş-şeyh]

Muâz radıyallahu anh, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinledim dedi:

Allah Teâlâ; “Benim rızâm uğrunda birbirlerini sevenler için peygamberlerin ve şehidlerin bile imreneceği nurdan minberler vardır” buyurmuştur.

:) Sevgilerimle..